Suriye savaşı ve Güneybatı Kürdistan“nın geleceği 

Çiya Artos - Suriye savaşında Esat rejiminin Rusya’nın desteğiyle muhaliflere karşı üstünlük sağlaması, bu savaşın hemen son bulacağı anlamına gelmiyor. ABD, Fransa, İngiltere ve koalisyon içinde yer alan devletlerin tümünün Suriye’nin geleceği üzerinde hesapları var. Bunların en büyük destekçileri Kürtlerdir. Esat rejimi yıkılmadığı için onlar şimdilik Kütleri gözden çıkarmak diye bir hesaplarıda yok. 
ABD’nin Suriye’den çekilme açıklamasının perde arkası belliydi. ABD yıllardır oraya yaptığı yatırımları biranda bırakıp gideceğini sanmak saflıktır. ABD Suriye’de yalnız kalmamak ve masrafları tek başına yapmak istemediği için böyle bir açıklama yapma gereği duydu. ABD’nin açıklamasının hemen arifesinde Fransa Güneybatı Kürdistan’a daha fazla asker ve silah gönderdi. İsrail sık sık İran, Hizbullah ve Suriye rejim güçlerine karşı saldırılar yapıyor. İsrail devleti, İran’ın Suriyede üst kurmasına ve kalıcı olmasına izin vermez. Bunun sonucu savaşa bile yol açacaksa, İsrail böyle bir riski göze alacaktır.Yine ABD, Fransa ve İngilterenin yaptıkları füze saldırısı, bunların Suriye’yi öyle kolay kolay terketmeyecekleri ortaya çıktı. Suudi Arabistan ve Arap devletleri Rojava’ja asker göndermek için görüşmeler içindedirler. ABD’nin Rojava’nın yeniden inşa edilmesi için bütçesinden ayırdığı 200 Milyon doları dondurması geçicidir. Fakat Suudi ve öbür ülkelerinde bu konuda bütçe ayırmalarını bekleyecektir. 
Türkiye’nın Efrin’i işgal etmesi geçicidir. Türkiye ya savaşla yada baskılar sonucu Efrin, Cerablus ve işgal altındaki öbür bölgeleri terk etmek zorundadır. İslamcı Suriye muhaliflerinin bu işgal altındaki bölgelere yerleştirilmelerini Kürt halkı hiç bir zaman kabul etmeyecektir. Türkiye tarafından desteklenen bu çağulcu grupların birbirleriyle geçinmeleri mümkün değildir. Bunları iktidar diye bir hedetleri yok, asıl amaçları yağma ve çapuldur. Türkiye sonuna kadar bunları destekleyerek memnun edemez. Ancak kullanabildiği kadar kullanacaktır. Efrin savaşında şunu gördük. ABD’nin işgale sesiz kalması, Almanya’nın ve başka batılı devletlerin Türkiye’ye silah yardımı sonucu: “Öyle kolay kolay ne Batılılar Türkiye’den vazgeçer nede Türkiye Batılılardan vazgeçer.” Bu yüzden Kürtlerin buna göre bir politika geliştirmeleri şarttır.
Suriye rejimi muhalifleri Şam, Lazkiye ve Irak sınırındaki bölgelerden temizledikten sonra, İdlib, Efrin ve Cerablus’a yönelecektir. Çünkü Türkiye’nin işgal ettiği yerleden savaşsız çıkmayacağını biliyor. Böyle bir durumda Rusya’nın desdekleyeceği güç Suriye rejimidir. Rusya devleti, Türkiyenin kendisi gibi ikiyüzlü davrandığını iyi biliyor. Ortadoğu bataklığında kimim dost, kimin düşman olduğu belli değil. Herkes herkese hem dostur hemde düşmandır. Herkes herkesi kendi çıkarı için kullanıyor. Alan memnun satan memnun. Bu politikanın en zarar göreni Kürtlerdir. Fakat Kürtlerin bundan çok büyük zarar gördüklerini söylemekte yanlıştır. Evet son bir yıl içinde Kerkük, tartışmalı bölgeler ve Efrin’i kaybettikleri doğrudur. Ancak buraların tekrar Kürtlerin eline geçmesi mümkündür. Kürtlerde oyunu bölgedeki kurallara göre oynarlarsa, sonunda karlı çıkacaklardır. Kürtler bağımsızlıkta acele etmemelidirler. Güney Kütdistan’daki bağımsızlık referandumunda, tüm sömürgeci devletlerin nasıl birlik olduklarını gördük. İnce ve akıllı bir politika ile hem mücadele etmeli hemde sabırlı olmalıdırlar.  
ABD’nin İran ile olan Nükleer Antlaşmadan çekilmesinin esas amacı, İran’ın bölgedeki yaylmacı politikasının önünü set çekmektir. Iran’ın bölgede zayıflaması, Kürdistan’ın bagımsızlığına yarayacaktır. Ancak ABD’nin Kürdistan politikası halla net değil. Çıkarları gereği Kürtleri destekliyor ve desteklemeye devam edecektir. ABD’nın Ortadoğu’da fazla dostları kalmadı. Güney-Batı Kürdistan’da Kürtlerin Irak’taki gibi bir federasyon statüsünün elde edilmesi uzun vadede bagımsızlığa giden bir mihenk taşı görevini görecektir.
17.Mayıs 2018