Kürdler Arası Çelişkilerin Doğru Ele alınması

Kürdler Arasındaki Çelişkilerin Doğru Ele Alınması

Brahim Ziravav

Kürdistan çok önemli bir tarihi süreçten geçiyor. Bölgede sadece siyasal rejimler değişmiyor daha köklü bir değişim sözkonusudur. Devlet yapıları ve haritaların değiştiği bir dönem.. Bu değişimin ekseninde Kürdistan bulunuyor. Kürdler tarihlerinin hiç bir döneminde elde edemedikleri imkan ve fırsatlar önlerine geldi. Bu tür fırsatlar kolay kolay oluşmayacağı gibi dünyaki güç dengelerinin değiştiği sistem değişikliklerinin oluştuğu- bu da onlarca yıllık periyodlarla gündeme gelmektedir-dönemlerde gelişmektedir. Kürd ve Kürdistan sorunu çözülmesi en zor dünya sorunlarından biridir.

Kürdistan sorunun çözümü ancak bağımsız bir devlet oluşumuyla mümkündür. Özerklik, otonomi, federasyon bağımsızlık hedefini gerçekleştirmek için bir ara aşamadır. Gerçek anlamda sorunun çözümü değildir. Sorunun çözümü tek parçada değil dört parçada kendini dayatmaktadır. Sömürgeciler biliyor ki bir parçanın kurtuluşu domino taşı etkisi yapacaktır. Bir sömürgeci devletin istikrarsızlığa sürüklenmesi durumunda Kürdistannın o parçada oluşumunu gündeme getirdiğinde diğer üç sömürgeci devlet aralarındaki antlaşmalar gereği bu Kürd oluşumuna müdahale etmekte ve boğmaktadır.

Bu dört sömürgeci devlet her türlü bağlarla dünya sistemi içinde yerleri düşününce Kürdistana müttefik (dost) bulmak da oldukça zordur. Hiç bir devlet çıkarı olmaksızın seni müttefik seçmez. Bir karış toprak üzerinde hegemonyan yoksa, uluslararası sistem içinde meşruiyetin yoksa sen yoksun anlamına gelmektedir. Herkes Kürdistan ülkesinin olduğunu 40-50 milyonluk bir kürd nüfusun olduğu bilgisine sahip. Bunu hiç bir devlet resmiyette kabul etmediğinden telafuz dahi etmez. Kürdistan tanınmış değil, TC Güney Kürdistan’da operasyon yaparken “no man’s country “ terimini kullanıyordu.

Kürdistan ulusal kurtuluş sürecini yaşıyor. Bu demektir ki sömürgecilerle bir bütün olarak Kürd ulusu arasındaki çelişki esas ve ön plandadır. Başdüşman sömürgecilere karşı bir bütün olarak bir ulusun savaşı gündemdedir. Asıl mesele iç iktidar mücadelesi değil dış güçlerle Kürdistani güçler arasındadır. Kendi iktidarını kurmak isteyen Kürdler öncelikle Kürdistan’daki işgale son vermeli, bu da milli bağımsızlıktır. Kürdistan’da üretimin, toplumsal gelişmenin önünde engel olan dış sömürgeci güçlerdir. İkiyüzyıllık Kürdistan ulusal kurtuluş mücadelesi başarı şansını yakalayamamıştır. Şimdi koşullar uygundur. Her ne adına olursa olsun parti, grup, kişi çıkarlarına bu tarihi fırsat ve imkanlar feda edilemez. Birkez daha yarın Kürdistan çocukları gelecek zaferin nasıl berhava edildiği hikayesini okumamalı.

Bunun için asıl sorunumuz, Kürdler ve Kürdistani güçler arasında ilişkilerin doğru ele alınması meselesidir. Kürdler arasında değişik sınıf ve tabakalar olduğu gibi değişik dünya görüşlerinden etkilenmeler de olacaktır. Eğer esas çelişki Kürd ulusu ile dış sömürgeci güçler arasında ise, milli kurtuluş sürecinde Kürdistani güçler birbirini düşmanlaştırma politikasını terketmelidir. Bu müttefiklerini terkederek düşmanın safına itmektir. Bindiği dalı kesmektir.Hiç kuşkusuz farklı düşünceler, farklı programlar, birine göre diğerinin yanlış yönlendirmeleri olacaktır. Ama her şeye rağmen muhalif güçlerin olması tercih edilmeli, muhalefet geliştirici bir unsur olarak görülmeli ve düşmanla aynı kefeye konulmamalıdır.

Ulusal zemin üzerinde hegemonya kurayım derken baştan itibaren Kürdistani hareketler birbirine karşı yanlış polemik tarzı ve tutum üzerinde şekillendiler. Bu da Kürdlere kaybettiriyor.