Kürdlerin Kaderi

KÜRDLERİN KADERİ Şu son dönemde olaylara bakın. Dönem derken uzun bir süre değil, bir kaç hafta ...Bütün Dünya Coronavirus’la uğraşıyor. Herkes can derdinde. Şakası yok. Bulaşma hızı neredeyse “ışık hızına” yakın.Göz açıp kapayıncaya kadar bütün dünyayı sardı en ücra köşesine ulaştı. Modern dünya sistemi, diğer bir deyişle uluslararası sistem ( başka adları da var ama biz en nötrlerini (tarafsız) kullanalım.) uluslar üzerinde ulusal devletler şeklinde siyasi örgütlenmeler olduğundan her devlet kendi ulusunu koruma çabasına girdi. Biz Kürdlerin devleti olmadığından sahipsiz kaldık. Dünyanın başka ülkelerinde yaşayan Kürdler, o devletlerin vatandaşlık haklarından faydalanırken, dört sömürgeci devletin boyunduruğu ve kıskacı altında yaşayan Kürdler, Coronavirus’ndan daha beter düşmanlarla karşı karşıyalar. Son olaylar dediğimize göre şimdi olayları sıralayalım. Türk sömürgecileri, Ezidi Kürdlerin mezalarını tahrip etti. Dünyanın her yerinde ve her inançta, “mezarlara dokunulmaz” kutsaldır. Ama Türkler de bu yok. Çünkü mezarlar ve yer isimleri toplumun tarihi ve hafızasıdır. Onu yok ediyor. Diğer taraftan bir Kürd anneye oğlunun cesedini kargoyla gönderiyorlar ve bir de kargo parası alıyorlar. “Al sana oğlunun kemikleri”. Annenin çektiği acıyı ve hissettiklerini düşünün. Bu bütün Kürdlere verilen mesajdır. Size böyle yaparız. Urfa Suruçta bomba patlıyor 5 kürdün bedeni param parça. Geriye babasız, sahipsiz çocuklar ve kadınlar kalıyor. Bir şartlı salıverme yasası tasarlanıyor. Her türden adli, adi mahkumu salıvermeye çalışırken, “siyasi Kürdü” nasıl içeride bırakırız hesabı yapılıyor. Geçmişte de böyle oldu. Sadece TCK’nun 125. Maddesinden idam ve müebbet alan Kürd siyasi tutsaklar içeride bırakıldı. A. Öcalan da Avrupa İnsan Hakları mahkemesine gitmemesi için yolu tıkadı. Ve Kürd siyasi tutsaklar içeride kaldı, dünyanın haberi olmadı. Kürdistan’ın ulusal kurtuluşu için Peşmerge olan Doğu Kürdistan’lı Kürd, yakalanıyor, 17 yıl İran zindanlarında kalıyor, kaçıyor Federal Güney Kürdistan’a ulaşıyor. Tam bağımsız olmasa da “özgür vatan “a kavuşuyor. 17 yıl İran gibi bir Molla rejiminin zindanından kurtulmak ve bir de uğruna yaşamını verdiği, hayal ettiği “özgür Kürdistana” kavuşmak. Bu adamın duygu ve düşüncelerini anlayan varsa beri gelsin... Ben 15 yıl yattıktan sonra Xabur kapısın geçip, köprünün yarısından sonra Peşmerge’nin “tu bi xer hatî “ cümlesi ile karşılaştığımda, sonra Güney Kürdistan topraklarına baktığım zamanki “sevinç duygularımı” anlatamam. Peşmergeyi kucaklamamak, toprağı öpmemek için kendimi zor tuttum. Hazırlıklı değildim ve bunları görmeyi hayal bile etmiyordum. Bir de cezaevinden kaçan birini düşünün hem özgürleşiyor ve hem de “öz” bildiğin, “sözde” “özgür kardeşine kavuşuyor”. Ama ne yazık ki dünyada hiç bir tarihin yazmadığı “ihanet” biçimi, kardeş seni alıp düşmana teslim ediyor. Bir düşmandan kaçıp başka bir düşmana sığınsan bile adamı teslim etmezler. Tek tek Kürd bireyinin yaşadığı bu “kader kuyusu” Kürd ulusundan ayrı olabilir mi? Toplum özgür değilse, kendini yönetme aygıtına sahip değilse, o toplumun üyesi olan hiç bir birey özgür olamaz. O toplumun her bireyi işte yukarıda görülen “kaderlerin” kurbanıdır. İnsan toplumsal koşulların toplamıdır. Ama orada kalmamalı. O toplumsal koşulları değiştirmeye çabalarsa insan olma yoluna girmiştir.